Dilemma: Mag je iemand anders zijn kind corrigeren?
Misschien ken je het wel… Je bent gezellig weg en er is een vervelend kind! Dit keer niet je eigen kind, maar het kind van iemand anders. Het kind doet irritant, is luidruchtig, scheld, schopt, slaat of ander onuitstaanbaar gedrag. Mag je iemand anders zijn kind corrigeren? Een gevoelig onderwerp, maar toch besloot ik er deze blog over te schrijven.
Mag je iemand anders zijn kind corrigeren?
Het is natuurlijk wel zo eerlijk om eerst eens bij mijzelf te raden te gaan of ik het prettig vind als iemand mijn kind corrigeert. Het antwoord is ja en nee, ik zal het hieronder even uitleggen.
Daan is absoluut geen heilige, dat weet ik, want ik ken hem. Met zijn twee en halve jaar heb ik gelukkig nog geen vechtpartijen meegemaakt, maar hij laat zich niet op zijn kop zitten. Hij zoekt graag de grenzen op en gaat er het liefst even overheen. Wij hanteren dan ook hele strenge regels om te zorgen dat het niet de spuitgaten uit loopt.
Familie
Familieleden weten welke regels er voor Daan gelden en mogen hem hier ook prima op aanspreken. Als hij bij ze is, zonder dat wij erbij zijn, dan moet hij immers ook naar ze luisteren. Ook als hij met zijn neefjes samen is gelden er regels en gelukkig zijn die voor bijna allemaal hetzelfde. Mijn zusjes en ik spreken dan ook regelmatig elkaar kinderen aan, want weet je wat het fijne is? Naar een tante luisteren ze vaak net een beetje beter! Eigenlijk een ideale situatie dus!
Vrienden
Vrienden mogen Daan wat mij betreft ook prima aanspreken als zijn gedrag niet door de beugel kan. Hij moet immers ook leren hoe hij zich in gezelschappen moet gedragen. Onze vrienden weten net als familie wel hoe Daan wordt opgevoed en als iets echt niet kan en wij zien het niet, dan mag hij daar dus gewoon op aangesproken worden.
Vreemden
Bij vreemden vind ik het iets lastiger. Nu hebben wij zelf hele strenge regels voor Daan, mocht een vreemde hem aanspreken, dan zal hij waarschijnlijk ook wel die regels overtreden hebben. Als hij, zonder dat wij dat zien, iemand schopt, slaat of uitscheld, dan mag hij daar zonder pardon op aangesproken worden. Sommige mensen hebben de neiging om hem beet te pakken, maar dat is voor mij een no-go. Met woorden valt dit prima op te lossen! Toch blijf ik het lastig vinden als iemand zich met mijn kind bemoeit, behalve dus als hij anderen echt pijn doet.
Zou ik iemand anders zijn kind corrigeren?
Eigenlijk ligt mijn antwoord op deze vraag helemaal in lijn met wat ik hierboven schreef over het corrigeren van Daan. Wat je zelf niet voor je kind wilt, wil je ook voor een ander niet lijkt mij dan. Ik zou een kind zeker wel aanspreken als hij zou schoppen, slaan of schelden (of de ouders als die erbij staan te kijken). Ik zou een anders kind echter nooit beetpakken, omdat ik dat zelf ook niet prettig vind. Daarnaast zou ik goed naar de situatie kijken, zijn er ouders in de buurt, loopt de situatie uit de hand, allemaal dingen die mijn handelen zouden beïnvloeden.
Tips!
Iemand anders zijn kind corrigeren blijft dus een lastige situatie, maar soms ontkom je er niet aan. Als een situatie gevaarlijk dreigt te worden, dan zal je toch moeten ingrijpen. Om dit ingrijpen niet te laten escaleren heb ik een aantal tips voor je;
- Draaf niet door in het corrigeren.
Je hebt niet het recht om fysiek te worden of te schreeuwen naar iemand anders zijn kind, zelfs niet als het echt onhandelbaar is. Probeer het gesprek aan te gaan en neem daarin een positieve houding aan. - Stel je grenzen.
In het geval dat er een vriendje komt spelen, bespreek voordat ze ook maar iets gaan doen, even kort de regels. Zo weten de kinderen waar ze aan toe zijn. - Iedereen heeft andere regels.
Realiseer je goed dat elke ouder andere regels heeft. Wat voor jou en je kind vanzelfsprekend is, hoeft dat niet voor een ander te zijn. Let niet op de kleine dingen die anders zijn, daar wordt niemand vrolijk van. - Breng het positief.
Wil je dat een kind naar je luistert? Benadruk dan niet alleen het negatieve, maar ook het positieve. Probeer ook geen kind aan te spreken me andere kinderen erbij, maar neem hem even apart. - Als ouders zijnde onderling communiceren!
Bij spelende vriendjes is het goed om van tevoren te overleggen of er speciale eet-regels zijn. Daarnaast kan je prima aangeven als een kind zich niet gedraagt, maar denk weer aan de manier waarop. In het openbaar kan je ook beter eerst de ouder aanspreken dan het kind, je weet elkaar regels immers niet.
Conclusie
Of je iemand anders zijn kind mag corrigeren of niet, daar heb ik geen antwoord op. Iedereen is anders, heeft andere regels en reageert anders op situaties. In gevaarlijke situaties zou ik ingrijpen, maar anders zou ik mij iets meer afwachtend opstellen. Nogmaals, ook dit is voor iedereen anders.
Ik ben dan ook zeer benieuwd naar hoe jullie tegen dit hele dilemma aankijken!
Volg Happinessfromme ook op Facebook, Instagram & Pinterest en blijf op de hoogte van o.a. de laatste nieuwtjes, persoonlijke updates & nog veel meer leuks… ♥
Bron beeld; Kindel Media Pexels (Gratis stockfoto – Canva)
