Op wie lijkt mijn kind?
“Nou, wat lijkt hij op jou en/of je partner!” Nee goh… meen je dat? Ik ben wel benieuwd hoe vaak jij dit gehoord hebt met de komst van je baby. Ik heel vaak! Het geeft ook eigenlijk niet, het is lief bedoeld en je kindje wordt even goed bekeken. Maar als ik even serieus ga kijken, op wie lijkt mijn kind dan eigenlijk? En kijk ik dan naar het uiterlijk of naar het innerlijk?
Op wie lijkt mijn kind?
Natuurlijk hebben wij het er thuis ook wel een over gehad, op wie lijkt Daan eigenlijk? Als ik naar รฉรฉn van zijn eerste foto’s kijk, dan lijkt hij echt op mijn vader. De blik in zijn ogen, het is echt รฉรฉn op รฉรฉn. Niet alleen qua uiterlijk, hij doet ook dingen die mijn vader direct herkend, ze lijken een soort van hetzelfde te denken.
Als ik de foto’s bekijk, dan zie ik Daan steeds weer veranderen. Het ene moment heeft hij veel van Menno en het andere moment trekt hij weer meer richting mij. Zijn neusje heeft hij van mij, maar de lippen weer van Menno. Leuk om er zo eens naar te kijken.
Maar weet je? Eigenlijk maakt het helemaal niet uit op wie hij lijkt. Het uiterlijk doet er niet toe, het innerlijk is vele malen belangrijker. Nu is hij nog klein en moet hij zijn eigen identiteit nog ontwikkelen, maar toch herken ik in zijn gedrag ook wel dingen van ons!
Zo is hij vreselijk eigenwijs, dat heeft hij van ons allebei en van zijn opa’s en oma’s en van zijn overgroot opa’s en oma’s… Daarnaast is hij erg zorgzaam, een eigenschap die hij echt van Menno heeft. Wat hij dan van mij heeft? Ik denk het deel wat ik net zelf heel erg heb ontdekt. Het assertief zijn en weten wat je wilt en okรฉ, ook wel een beetje delegeren ๐
Ik hoop echt dat hij zichzelf goed leert kennen, weet hij wil en zijn goede eigenschappen benut. Het maakt niet uit op wie hij lijkt, als hij maar gelukkig wordt!
Als je kinderen hebt, op wie lijken die van jou het meest?
Volg jij Happinessfromme al op Facebook, Instagram, Bloglovin of Pinterest?
3 Comments
Lianne - geendierenindekeuken
Ik heb nog geen kinderen, maar wel een nichtje die het ongeduld van mij heeft en zowel op haar moeder als vader lijkt. Zo leuk om te zien!
hippiemeisje
De opmerking dat ze mijn zus ooit gaven dat haar dochterje op haar trok, deed mij pijn. Ik had toen net te horen gekregen dat ik nog enkel kans zou maken met eiceldonatie, mijn kind zou nooit op mij kunnen trekken…
Zelf ben ik nochtans altijd van principe geweest: een kind trekt op zichzelf en laat dat ook gewoon zo zijn…
Happinessfromme
Jeetje, snap dat dat voor jou inderdaad pijnlijk is dat soort momenten…