Time-out voor je kind, wat is het en hoe werkt het?

Het opvoeden van een kind is niet altijd even makkelijk. Hoe ga je om met straffen en belonen? Iedereen doet dit op zijn eigen manier. In deze blog kan je lezen over een time-out voor de kinderen. Wat is het, hoe werkt het en wat zeggen voor- en tegenstanders erover? Je leest het allemaal in deze blog.

Wat is een time-out?

Een time-out houdt in dat je je kind weg haalt van alle prikkels die zijn ongewenste gedrag triggeren. Je zet hem even op een rustig plekje, zodat hij even af kan koelen na kan denken. Bij een rustig plekje kan je denken aan; in de hoek, op de trap, op gang, op een krukje of in de box.

Hoe werkt een time-out?

Deze methode bestaat uit een aantal stappen;

• 

  Ga naar je kindje toe en ga door je knieën zodat je oogcontact met hem kan maken. Vertel hem kort en duidelijk wat niet mag en waarom hij dus een time-out krijgt. Bijvoorbeeld: “Je mag niet bijten, daarom krijg je nu een time-out.” Als je je verhaal langer maakt, dan wordt het alleen maar onduidelijk voor je kindje.

• Breng je kind naar zijn time-out plek toe (in de hoek, op de trap, op gang, op een krukje of in de box). Zorg ervoor dat het er veilig is en er geen afleidingen zijn.
• Je kunt een wekkertje zetten, zodat zowel je kind als jij weet wanneer zijn time-out afgelopen is. Het standaard advies is één minuut per levensjaar, maar in het begin kan je starten met een veel kortere tijd, zodat je kindje leert wat de bedoeling is.
• Als je kindje tussendoor wegloopt, dan gaat de tijd opnieuw in. Dit kan je echter alleen doen als je kind dit ook echt begrijpt.
• Ga je kind halen als de time-out is afgelopen en herhaal nog even kort en duidelijk waarom hij even apart moest staan/zitten. Geef elkaar daarna een kus en een knuffel.
• Straf je kind niet te vaak, want dan werkt deze methode op een gegeven moment niet meer. Zorg er ook voor dat je kind weer gemotiveerd wordt om weer mee te doen met het gezin.

Een aantal tips;

• Geef je kind geen time-out als hij bang is of verdriet heeft.
• De time-out plek moet een neutrale plaats zijn, dus niet ergens waar hij bang is of normaal plezier heeft. Zo de slaapkamer van je kind niet de geschikte plaats, hier slaapt of speelt hij. Het is niet fijn om ergens te slapen waar je straf krijgt.
• Heb zelf veel geduld hebben. Negeer je kind in de tijd time-out helemaal. Als hij van zijn plek komt, dan breng je hem terug en gaat de tijd opnieuw in. Het kost soms wat tijd en geduld, maar je wordt beloont met een goed resultaat.
• Aan het einde van de time-out moet je aan je kind vertellen wat je van hem verwacht. Bijvoorbeeld: “Je mag niet bijten, als er iets is, dan moet je dan gewoon zeggen”. Laat je kindje sorry zeggen voor wat hij verkeerd heeft gedaan en geef elkaar een knuffel.
• Als je peuter iets doet wat je niet goed vindt, geef hem dan altijd een time-out. Geef hem niet soms wel en soms niet, want dan weet je kind niet waar hij aan toe is.
• Naast het geven van een time-out moet je ook de positieve kanten van je kind benoemen als hij iets goed doet. Zo blijft positieve en negatieve aandacht met elkaar in evenwicht.
• Bedenk altijd! Alle kinderen en ouders zijn anders! Als een time-out niet werkt, stop er dan ook gewoon mee en ga kijken wat wel een goede methode voor jullie is.
• Blijf met je kind praten, waarom doet hij iets of waarom voelt hij zich rot? Je wilt niet dat je kind zijn gevoelens onderdrukt of negeert door de time-out, maar dat hij ze uit. Na de “straf” kun je met je kind over deze emoties praten.

Voorstanders

Voorstanders van een time-out zijn van mening dat het goed is om je kind op een gecontroleerde manier af te laten koelen. Ouders die meerdere kinderen hebben maken vaker gebruik van een time-out, omdat je op dit manier het kind dat zich misdraagt apart kan zetten, terwijl de andere kinderen gewoon lekker verder spelen. Veel ouders vinden het ook fijn dat je na een time-out direct met je kind kan praten; Wat gebeurde er? Waarom heb je je zo gedragen? Je kan samen bespreken hoe je dit gedrag kan voorkomen.

Tegenstanders

Tegenstanders vinden dat ouders vaak te snel een time-out gebruiken, de techniek van de time-out niet uitgevoerd wordt en kinderen soms niet weten waarom ze apart staan. Als een kind niet weet waarom hij apart staat, kan hij alleen nog maar meer gefrustreerd worden. Ze vinden kinderen vaak nog te jong, waardoor ze het allemaal niet snappen. En door te straffen zou je als ouder zijnde voorbij kunnen gaan aan de reden waarom je kind zich misdraagt.

Ik vind voor zowel de voorstanders als de tegenstanders wel iets te zeggen. Mijn belangrijkste punt is dat ik vind dat je moet kijken of een time-out bij jezelf en je kind past. Niet iedereen zal een voorkeur voor dezelfde aanpak hebben en dat is helemaal prima, als het maar werkt voor jezelf.

Bij ons thuis?

Wij maken thuis wel gebruik van een time-out. Het helpt echt om Daan even uit de situatie te halen en in de hoek te zetten. Hij is dan wel gewoon bij ons in de kamer, maar kan even niet afgeleid worden. Daan is twee jaar en zou dan ook twee minuten in de hoek moeten staan. Dit is veel te lang voor hem en we merken dat als we hem korter in de hoek zetten, dit ook het gewenste resultaat geeft. We zeggen altijd tegen hem: “Als je weer gewoon kan doen, dan mag je een kus en knuffel komen geven”. Hij komt dan sorry zeggen met een kus en een knuffel en dan is het een totaal ander ventje.

Bij ons thuis werkt het dus prima, maar zoals ik al aangaf zijn we allemaal anders en hebben we allemaal baat bij een andere aanpak. Doe dus vooral wat goed voelt voor jezelf en je kind(eren)!

Hoe denk jij over een time-out?

[AdSense-A]