Persoonlijk,  Ouderschap

De eerste nacht alleen thuis met Daan…

Na ongeveer negen maanden zwangerschap heb je je prachtige baby in de armen. Je krijgt hulp van de kraamzorg, maar op een gegeven moment gaat die weer naar huis. Dan sta je er dus alleen voor! Die eerste nacht alleen thuis met je kindje, ik weet het nog goed, ik vond het doodeng!

De bevalling

Inleiden

Daan toen hij net geboren was.

Ik weet het nog goed, ik moest naar het ziekenhuis voor een controle, maar mijn bloeddruk was zo hoog en mijn lichaam zo op, dat de gynaecologe besloot dat het genoeg was geweest. Een opname volgde en toen ze een ballonnetje wilden plaatsen, bleek er toch “al” één centimeter ontsluiting te zijn. Het ballonnetje is niet geplaatst en de volgende ochtend werd ik ingeleid.

Een infuus met weeënopwekkers zou alles op gang moeten brengen, maar helaas. In de middag zou ik een ruggenprik krijgen, zodat de weeënopwekkers omhoog gezet konden worden. Helaas lukte het de anesthesist in opleiding niet om de prik te zetten, het was één groot bloedbad en de ravage zo groot, dat het ook de anesthesist zelf niet meer lukte. Ik kreeg Remifentanil en de weeënopwekkers werden alsnog omhoog gegooid.

Keizersnede

Helaas mocht alles niet baten, in de avond was de ontsluiting nog steeds maar drie centimeter. Er werd besloten om een keizersnede te gaan doen. Gelukkig lukte het de anesthesist op de operatie kamer wel om een ruggenprik te zetten en heb ik alles mee kunnen krijgen. Wel vond ik het heel erg heftig allemaal, zeker toen Daan er eenmaal was. Hij werd meegenomen om gecheckt te worden en daarna heb ik hem nog maar heel even gezien.

Na de bevalling

Hoera! Ik was dus net mama geworden. Daan was met Menno mij naar de opa’s en oma’s die hem wilde bewonderen en ik lag op de uitslaapkamer. Midden in de nacht moest Menno toch naar huis, Daan was ergens geparkeerd en mijn benen deze het nog steeds niet. Gelukkig werd ik op een gegeven moment wel naar een gewone kamer gebracht en mocht Daan naast mij staan in zijn bakje, zoals ik het altijd maar noem. Ik vond het allemaal best heftig. We moesten nog een paar dagen in het ziekenhuis blijven, maar al snel kwam het verlossende woord, we mochten naar huis!

Naar huis!

Menno had de kraamzorg al geregeld en niet lang nadat wij thuis waren (met een trotse opa en oma die als taxi dienden) was de kraamverzorgster er ook al. We hebben er totaal twee gehad, allebei super lieve dames die ons goed verzorgd hebben! Het was echt fijn om lekker thuis te zijn.

De eerste nacht alleen thuis

Maar dan… Dan gaat iedereen naar huis en is het dus de bedoeling dat je alles zelf gaat doen! Door de keizersnede kwam veel op Menno neer, dat vond ik wel heel vervelend. De tijd tikte weg en langzaamaan werd het tijd om naar bed te gaan! Best spannend zo’n eerste nacht, telkens luisteren en kijken of hij nog wel adem haalde en als hij ging huilen, moesten we dus bedenken wat er aan de hand zou zijn!

Na die eerste nacht…

Achteraf gezien is het allemaal wel meegevallen. Mijn ouders hadden de telefoon wel bij het bed en we mochten belle als er wat was. Dat is natuurlijk niet nodig geweest, maar het voelde wel fijn! Ondanks dat wij het allebei mega spannend vonden is het dus meegevallen.

Kan jij je jullie eerste nacht thuis met de baby nog herinneren? Hoe heb jij dit ervaren?

Volg Happinessfromme ook op Facebook, Instagram & Pinterest en blijf op de hoogte van o.a. de laatste nieuwtjes, persoonlijke updates & nog veel meer leuks…

Bron beeld; Anna Shvets Pexels (Gratis stockfoto – Canva)

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.