Wat heb ik geleerd van het ouderschap?
Het ouderschap brengt veel met zich mee… Ouders worden betekend dat er heel veel nieuwe dingen op je pad komen en dat je ook heel veel nieuwe dingen moet leren! Je moet praktische dingen leren, maar ook leren hoe je kind in elkaar zit en hoe je gezin het beste functioneert. Wat heb ik geleerd van het ouderschap?
Het leuke is dat ik deze blog al een keer geschreven had toen ik net begon met bloggen. Hij voldeed niet meer aan mijn eisen en dus heb ik besloten om hem een beetje te pimpen! Een goed moment om direct even terug te kijken over wat ik heb geleerd van het ouderschap. De zwarte tekst is de originele blog en in het blauw heb ik erbij gezet hoe het nu is.
Wat heb ik geleerd van het ouderschap?
Ik denk een heleboel, zowel over kinderen, als over onze relatie als over mezelf.
En dat denk ik nu alleen niet meer, dan weet ik ondertussen wel zeker! Kinderen steken soms toch anders in elkaar dan je zou verwachten en dan met name mijn op het moment twee jarige peuterpuber… Ach, het heeft zo zijn charmes en het leert mij dat ik zelf niet zo heel veel geduld heb ๐ .
Over kinderen…
Kinderen zijn leuk! Ik vond het altijd al gezellig als mijn neefjes en nichtje er waren, maar stiekem ook blij als ze weer naar huis waren en de rust terug gekeerd was… Okรฉ, het klinkt misschien niet aardig, maar het was wel zo ๐ .
Toen kwam daar Daan! Klein, hulpeloos en had alle zorg nodig, die we hem met liefde gaven en nog steeds geven. Maar Daan gaat niet weg en heeft geen uit knopje. Het ouderschap is niet als oppassen, het is een 24-uurs job zonder vakantie uren. Dat valt soms zwaar en ik heb het onderschat, maar ik krijg er ook zoveel liefde en geluk voor terug.
Op dit moment denk ik er nog net zo over. De liefde die ik voel voor Daan is zo groot, dat ik veel onaangename dingen wel weer kan vergeten. Hij haalt me het bloed onder de nagels vandaan op dit moment, het is gewoon een echte draak. Ik weet dat het bij de leeftijd hoort en dat ik mijn geduld moet bewaren, maar owh owh owh, soms… ๐ .
Over onze relatie…
Over onze relatie heb ik geleerd dat het wel goed zit! De zwangerschap was niet top, de bevalling k*t en ik kreeg er ook nog een postnatale depressie bij. Al die tijd had ik mijn grote steun en toeverlaat die me overal mee geholpen heeft. Bedankt lief!
We zijn nog steeds een goed team samen, veel meer heb ik er niet aan toe te voegen.
Over mijzelf…
En als laatste… Over mezelf heb ik geleerd dat niet altijd alles perfect hoeft. Ik hoef niet te doen wat anderen verwachten, want als je iedereen wilt pleasen vergeet je jezelf en loop je op een gegeven moment keihard tegen een muur. En dan, dan heb je niets.
Ik doe het dus op mijn manier, dat ik mezelf in de spiegel aan kan kijken dat ik alles voor Daan heb gedaan wat ik kon. Dat hij later kan zeggen, mama je hebt je best gedaan en ik ben gelukkig!
Nog steeds vind ik het af en toe zoeken naar hoe ik het beste kan reageren en wat ik het beste kan doen. Ik moet rekening houden met mijn eigen gevoelen en kunnen en dat is soms in strijd met wat misschien goed voor Daan is. Het is een zoektocht die de rest van mijn leven voortduurt en dat is prima, want zo weet ik zeker dat ik mijzelf blijf ontwikkelen.
Daan is nu twee jaar, we hebben twee jaar ouderschap achter de rug en er gaan nog heel veel jaren komen waarin ik ontzettend veel ga leren. Want waar Daan leert, leer ik mee, alle fases hebben zo hun eigen aanpak nodig!
