Met open armen…

Met open armen… ken je dat programma op RTL4? Het gaat over stellen (gezinnen) die een kindje adopteren. Het programma is er op woensdag avond op, maar meestal kijk ik het terug. Het is één van de weinige programma’s die mij weet te ontroeren. Waarom? Dat vertel ik je graag!

Met open armen…

In “Met open armen” volgt Natasja Froger stellen tijdens hun al lopende adoptieproject. Elke aflevering staat een nieuw koppel centraal.

Adoptie lijkt tegenwoordig een gevoelig onderwerp te zijn, waar verschillende meningen zijn. Ik lees steeds vaker dat het kinderhandel is, dat het slecht is wat je doet en dat je geen gevoel hebt. Ergens, heel ver weg in mijn gedachten gang kan ik er inkomen waar deze gedachten vandaan zouden kunnen komen… Maar begrijpen, nee dat doe ik het niet.

Adopteren

Adopteren is een lang proces, waarin je voorlichtingsbijeenkomsten bijwoont, cursussen volgt, dingen moet regelen en veel geduld moet hebben. Het is echt niet zo dat je binnen een paar maanden een kindje in huis hebt (zoals sommige tegenstanders lijken te denken). Een moeilijk traject, waar je echt wel stevig voor in je schoenen moet staan.

Ik heb veel gelezen over adopteren, want als het aan ons had gelegen, dan waren we deze procedure al opgestart. Zwanger worden was niet makkelijk, we hebben een traject doorlopen wat we niet zomaar weer zouden doen. Er kwam achteraf zoveel achterweg, dat we het eigenlijk niet goed durven…

Maar ja, het gezin is voor ons eigenlijk nog niet compleet. Ja, ik ben blij met ons ventje, maar als je gevoel zegt dat het nog niet compleet is, dan is dat zo. Of je nu één, drie of zes kinderen hebt… Als de wens er is, dan is die er. Voordat Daan geboren werd hebben we ons al verdiept in adopteren. Ik merk aan mezelf dat ik er steeds vaker weer dingen over opzoek… Er is gewoon nog plek voor een kindje in huis, een broertje of zusje voor Daan en wij hebben genoeg liefde. Een kindje dat een thuis zoekt, waar hij of zij rustig op kan groeien tot een mooi persoon.

Aan de andere kant denk ik ook, je trekt een kindje uit zijn vertrouwde omgeving. Een moeder moet haar kindje missen en zal zich haar hele leven misschien wel afvragen waar het terecht is gekomen en of alles goed gaat. Die gedachte gaat me aan het hart. Maar goed, het kindje is al afgestaan, zit vaak in een kindertehuis of pleeggezinnen, hoe fijn is een stabiele omgeving dan? De medaille heeft twee kanten zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen.

Wat houdt ons dan tegen?

Die vraag zal je vast wel hebben nu je dit leest… Eigenlijk is dat maar één ding en dat is het financiële plaatje. Voor het hele adoptie proces kan je zo tussen de 20.000 en 40.000 euro kwijt zijn, soms nog wel meer. Dat kunnen wij (op dit moment) niet ophoesten. Heel jammer, maar ik snap ook wel dat het nodig is. Het regelen van de documenten, de reis er naartoe, het verblijf en ga maar door. Buiten de financiën is er eigenlijk niets dat ons tegenhoudt, op den duur misschien de tijd en onze leeftijd, maar nu niets. Wie weet is het ooit te doen, want ik zou echt een kindje in mijn hart willen sluiten en een plekje in ons gezin willen geven. Een kindje die het nu niet heeft en een fijn thuis zoekt.

Dromen…

De wens is er dus, maar de middelen helaas niet… Toch zal er altijd een plekje zijn, zowel in ons huis als in ons hart! We blijven dromen, wie weet wordt het dan toch ooit werkelijkheid. Voor nu genieten we heerlijk van ons mannetje. En wie weet kiezen we er ooit toch nog voor om wel het medische traject in te gaan, maar op dit moment zit dat er echt (nog) niet in…

Ik merk tijdens het schrijven van deze blog dat ik een beetje heen en weer vlieg tussen informatie geven, gevoelens delen, meningen benoemen en feiten weergeven… Ik vind het lastig om dit goed te verwoorden, maar het is natuurlijk ook niet niks. Dus mocht het een beetje raar lezen, excuses 😉 . Ik ben trouwens wel heel benieuwd of er lezers zijn die een kindje hebben geadopteerd en hoe ze dit allemaal ervaren hebben. Als je dit met mij wilt delen, dan mag je altijd een berichtje sturen! Het blijft natuurlijk tussen ons, of je moet het al op de blog willen delen, daar is altijd een plekje voor!

Volg jij Happinessfromme al op Facebook, Instagram, Bloglovin of Pinterest?

Bron uitgelichte afbeelding;