Wij woonden hier
“Wij woonden hier” is een boek over de Tweede Wereldoorlog. Daan heeft veel interesse in dit onderwerp en dat heeft hij niet van een vreemde! Zelf ben ik ook altijd geïnteresseerd in verhalen over die tijd en zodra het boek binnen was begon ik dan ook te lezen. Binnen twee dagen heb ik het uitgelezen, wat een bijzonder mooi en interessant boek is dit! In deze recensie vertel ik je dan ook graag meer over dit prachtige boek!
Mijn oma kon er altijd goed over de oorlog vertellen. Ze was niet Joods, maar woonde in Duitsland en heeft daar dus de oorlog meegemaakt. Als ik kwam logeren, dan mocht ik altijd op mijn opa zijn plekje slapen. De avond sloten we dan altijd af met een verhaal, ze vertelde dan over wat ze allemaal meegemaakt heeft in haar leven. Die verhalen hebben veel indruk gemaakt! Ik ben altijd geïnteresseerd gebleven in de geschiedenis van de oorlog en ik merk dat Daan ook deze interesse heeft. Hij komt nu ook op een leeftijd dat hij het kan begrijpen, dus ik wilde dit boek graag voor hem hebben! Maar eerst wilde ik hem zelf lezen natuurlijk…
Bekijk het inkijkexemplaar bij bol.
Wij woonden hier
Feline is net verhuisd naar Zutphen als ze op een geheime plek in haar kamer een plakboek vindt. Dat plakboek is gemaakt door haar opa en bevat veel informatie over de oorlog. Ze gaat op onderzoek uit en maakt daarbij deel uit van de pettenclub. De pettenclub bestaat naar Feline uit Arne, Max en Mila en ze maken de krant van de pettenclub. Ze ontdekken verschillende verhalen over de oorlog, die allemaal gaan over hoe Joodse mensen behandelt werden in die tijd, verhalen die je zelf ook leest in het boek!
Bram moet onderduiken
1939-1945
Wanneer de Duitsers met steeds maatregelen komen tegen Joodse mensen, vinden de ouders van Bram het een goed idee om te vluchten. Bram zijn vader heeft een pettenfabriek in Zutphen, maar ze denken dat het in Scheveningen veiliger is. Eenmaal in Scheveningen blijkt dat ook niet veilig te zijn en willen ze naar Engeland vluchten. Helaas zijn door de oorlog de havens niet meer te gebruiken en dus kunnen ze niet weg. Aangezien ze in Scheveningen niet veiliger zijn dan in Zutphen, besluiten ze om terug naar huis te gaan. Er volgen steeds meer maatregelen tegen Joodse mensen en op een dag krijgt de familie een oproep om zich te melden voor Kamp Westerbork. Ze besloten onder te duiken bij de familie Van der Vegte. Een spannende tijd vol bombardementen, maar ook de bevrijding komt in beeld!
Sonja haar beste vriendin is spoorloos
1940-1945
Het is oorlog, maar toch is het ook tijd om weer naar school te gaan. Sonja gaat haar beste vriendinnetje Jane ophalen, maar Jane mag niet meer naar een gewone school. Jane moet vanaf dat moment naar de Joodse school. Jane haar moeder vraagt aan Sonja of ze ook naar de Joodse school moet. Sonja zegt geen Joods te zijn, maar dan komt ze erachter dat haar vader wel degelijk Joods is. Omdat de moeder van Sonja Katholiek is, worden ze echter met rust gelaten. Vanaf dat moment gaan de vriendinnen dus ieder naar een eigen school.
Op een dag wil Sonja op de Joodse school kijken, maar dan blijkt Jane al weg te zijn. Ondertussen moet de vader van Sonja onderduiken, want de Duitsers zijn naar hem op zoek. Af en toe komt hij langs, maar al snel staan de Duitsers dan voor de deur. Gelukkig weet haar vader vaak goede schuilplekken te vinden! Ook verleent de familie onderdak aan een nichtje dat thuis niet meer veilig is, tussen al die kinderen valt het eigenlijk niet op dat er een kind extra is, maar ze moeten wel voorzichtig zijn, want hun nichtje is namelijk Joods!
David keert terug uit Westerbork
1940-1948
David overleeft Kamp Westerbork en samen met zijn vader en moeder keert hij terug naar Zutphen. Niet naar zijn eigen huis, want ze hebben geen huis meer. Alle huizen van Joodse mensen zijn afgepakt en daar wonen nu andere mensen. Gelukkig vinden ze onderdak bij een oude collega van zijn vader. Al snel kon zijn vader weer aan het werk bij de overheid, toen de Duitsers de baas waren mochten Joden niet bij de overheid werken, maar nu kan dat dus weer.
David ontdekt dat veel vrienden en familie weg zijn, maar niemand weet of ze ooit nog terugkomen. Toch gaat het gewone leven gewoon door, dus moet David ook weer naar school. Een gewone school, waar iedereen weer welkom is, dat is wel even wennen! Ook wordt David Bar Mitswa, dat wordt je als je dertien wordt. In het verhaal wordt precies uitgelegd wat het allemaal precies inhoudt. Het is een nieuwe tijd, tijd voor een nieuw begin!
Martine Letterie over dit boek
Een paar jaar geleden gaf de gemeente Zutphen een opdracht aan de Radboud Universiteit Nijmegen: onderzoeken hoe de gemeente tijdens en na de Tweede Oorlog om was gegaan met Joodse huizen en gebouwen. Over dat onderzoek werd een rapport geschreven, waarin ook een advies stond over hoe de gemeente hun tekortkomingen goed kon maken. Gerdien Verschoor (erfgoedadviseur) adviseerde om mij (Martine Letterie) een boek voor kinderen te laten schrijven over het Joodse leven in de gemeente Zutphen, met tekeningen van Saskia Halfmouw. Dit boek is daar de uitkomst van geworden.
Martine heeft veel onderzoek gedaan en heeft met Saskia de plekken bezocht in de gemeente Zutphen. Het manuscript van “Hier woonden wij” is gecontroleerd op eventuele historische onjuistheden. De geschiedenis van echte kinderen vormt de basis van dit boek, maar er zijn wel verhalen van gemaakt.
Dat deze geschiedenis ook door kinderen niet vergeten wordt.
Onze mening
Zoals ik eerder al schreef heb ik het zelf “Wij woonden hier” bijna in een keer uitgelezen! Een bijzonder mooi geschreven verhaal, dat je niet snel weg kan leggen. Daan is op dit moment het boek aan het lezen, hij heeft iets meer tijd nodig. Ik merk dat er veel vragen bij hem op komen tijdens het lezen en ik wil graag de tijd nemen om zijn vragen te kunnen beantwoorden. Wat ik wel merk is dat hij het verhaal ook erg interessant vindt, want hij leest het graag!
Zelf heb ik het boek natuurlijk wel al helemaal gelezen en ik ben zeer onder de indruk. “Wij woonden hier” heeft mij goed mee weten te nemen in hoe het in de oorlogstijd, in dit geval in Zutphen, ging. Het is allemaal heel begrijpelijk geschreven, enkele moeilijke woorden onderaan de pagina uitgelegd, wat heel fijn is voor de kinderen. De illustraties in het boek geven je een beeld van het verhaal, een beeld dat goed overeenkomt met het beeld dat ik zelf in mijn hoofd vormde.
“Wij woonden hier” is een prachtig boek, dat een aantal verhalen uit de oorlog vertelt. Het is voor kinderen heel begrijpelijk geschreven, ze lezen hoe het er in de oorlog aan toe ging, maar niet op een hele heftige manier. Hoewel Daan het boek nog niet uit heeft, was hij wel benieuwd naar de struikelstenen (dat had hij immers al op de flaptekst gelezen) en of wij die ook in onze woonplaats hebben. Dit heb ik even opgezocht en wij blijken die in onze woonplaats inderdaad te hebben! Als hij het boek uit heeft, gaan we er eens naar kijken.
Ik vind dit boek een heel mooi boek om te lezen in de aanloop naar Dodenherdenking en Bevrijdingsdag. Dit is een periode waarin op scholen hier ook meer aandacht voor is dan normaal. Het boek sluit in dat opzicht aan bij het thema dat (vaak) rond deze tijd op scholen besproken wordt. Natuurlijk kan je dit boek ook prima in een andere tijd lezen, want het is de geschiedenis van ons land en een bevolkingsgroep, iets dat niet vergeten mag worden!
“Wij woonden hier”, een prachtig geschreven boek over de Joden in oorlogstijd! Een indrukwekkend verhaal dat speciaal voor kinderen geschreven is.
Titel: Wij woonden hier | ISBN: 9789025888244 | Auteur: Martine Letterie | Illustraties: Saskia Halfmouw | Uitgeverij: Leopold | Taal: Nederlandstalig | Aantal bladzijden: 160 | Uitgave: Hardcover | Verschijning: maart 2025 | Leeftijd: 9+
Te koop bij bijvoorbeeld Boekenvoordeel, Bruna, de plaatselijke boekhandel of bij bol.
Volg Happinessfromme ook op Facebook, Instagram & Pinterest en blijf op de hoogte van o.a. de laatste nieuwtjes, persoonlijke updates & nog veel meer leuks… ♥
